Ransuilen fotograferen
Als enthousiaste foto-hobbyist weet ik mijn familie inmiddels ook aardig aan te steken. Mijn moeder belde me dat er maar liefst negen uilen in één boom vertoefden in de straat. Daar raakte ik uiteraard ook enthousiast van.
Een paar regenachtige dagen volgden, maar de uilen zaten er nog steeds. Eenmaal een mooie dag was ik er vlot bij. Met statief onder de arm ging ik richting de bomen waar ze vertoeven. En ja hoor, in één boom zitten maar liefst elf uilen.
Nog niet wetende welk soort uil het was, ging in enthousiast aan de slag met de camera. De buren komen langslopen om me te wijzen op nog meer uilen in de bomen ernaast. Jeetje, wat veel! En dat in een woonwijk, hé? Prachtig! Kennelijk vermaken de uilen zich er wel, want ze zitten er al weken hoor ik van weer een andere buurman.
Een woonwijk is ideaal voor uilen. Onder de bomen liggen dan ook genoeg uilenballen en vogelpoep. Ik vind het bijzonder. Deze uilen zitten in één boom die helemaal kaal is, geen blad meer aan de boom. Dit bied wel kansen voor ons fotografen uiteraard. Vaak zitten ze het liefst beschut in de bomen, maar de bomen die er naast staan vol met bladeren kiezen ze toch liever niet.
Voorbereidingen
Ik zet de statief klaar en begin met het zoeken naar de juiste instellingen. Ik start met F11, maar het is nogal bewolkt en besluit al snel naar de F8 te gaan.
De sluitertijd schommelt nog wat tussen de 800 en 1250, maar ik merk ook dat de ISO dan behoorlijk omhoog moet. Om de ISO niet te hoog te krijgen gaat de sluitertijd snel naar beneden. Is op zich niet erg, want de uilen houden zich stilletjes.
Een paar uilen bewegen, maar gelukkig niet te snel. Ze houden, zo lijkt het, ‘de wacht’ en houden me goed in de gaten.
Ik maak een paar mooie foto’s en trek de kinderen aan in de buurt. Ze vragen geïnteresseerd om meer informatie. Omdat ik de lens manueel bedien kan ik heel makkelijk op het scherm de uil laten zien. De kinderen zijn onder de indruk van de prachtige vogels in de boom.
Al snel sta ik pal onder de boom. Ik waag een gok, om te kijken of ik een voltreffer in de lens krijg. Zal het goed gaan? Ik blijf heel rustig en wordt goed in de gaten gehouden. Het lijkt erop dat de uilen het wel gewend zijn, ze gedragen zich netjes en ik kan uitgebreid mijn gang gaan. De zon komt er zelfs nog een beetje bij, mijn lens blijft schoon en de uil staat er mooi op.
Het ging qua instellingen een beetje heen en weer tussen;
- F6-8-11
- ISO 200/400
- 1250/800/300 sec.
Ransuilen
Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat, en mijn vogel kennis is (nog) niet helemaal op en top, het Ransuilen zijn. Prachtige exemplaren! Stuk voor stuk zitten ze de hele tijd rustig in de boom en heb ik alle tijd gehad om ze te fotograferen. Ik heb over de Ransuil wat informatie geGoogeld. Kennelijk is een woonwijk een veilige roestplaats voor de Ransuil. Ze noemen het ook wel roesten (rusten). In een woonwijk is er fijne beschutting van de huizen en de bomen en bosjes en doordat ze bij elkaar zitten, beschermen ze elkaar.
Ransuilen zijn nieuwsgierig en roesten niet de hele dag. Sommige exemplaren hadden de ogen wagenwijd open en volgen alles wat er om hun heen gebeurde. De mooie grote rood-oranje gekleurde ogen keken je indringend aan.
Kenmerken Ransuil
Niet alleen de grote ogen zijn kenmerkend voor de Ransuil, maar ook de oorpluimen. Aan deze pluimen kun je de gemoedstoestand aflezen. Staan de oren rechtop, dan duid het erop dat de uil bedacht is op gevaar of onraad. Bij mijn aanwezigheid zijn ze ook goed op hun hoede, dat levert alleen maar mooiere foto’s op. Ik vind het prima. Zolang ze maar niet in de stress raken en hun uitwerpselen over ons uitstrooien.
Locatie
Deze groep Ransuilen trof ik in de woonwijk De Es in Peize. Peize ligt in de gemeente Noordenveld in Drenthe. ’s Nachts zijn de Ransuilen op jacht naar muizen en overdag zitten ze gezellig met elkaar in de bomen. Ze zitten er waarschijnlijk tijdens de wintermaanden. In het vroege voorjaar verlaten ze veelal hun roestplaatsen.
Wil je ook Ransuilen spotten in jouw omgeving? Mijn tip: Wandel rond in woonwijken en kijk regelmatig goed omhoog. Door hun beschutte kleuren is het niet makkelijk om ze snel te spotten.
Wil je meer lezen over de ransuil? Lees dit artikel op de website van Natuurfotografie.
Carla
